عشق فریادی زد و دل با فراقش یار شد
ای خدا این دیدگان در انتظارش تار شد
تابه کی لطفت دریغ از ما کنی پروردگار!
قامتم بشکست از بس جمعه ها تکرار شد
باز من در انتظارت جمعه را در ندبه ام
ندبه هایم پر زد و خود لایق دیدار شد
از شقایق ها گلی برچیده ام آقا ، نگاه
تا که گفتم از شقایق عشق هم بیمار شد
