رنجِ  دنیا  ثروت  بی  منتهاست                                                   تنبلی  را  پیشه کردن  بس خطاست
حیف  باشد  عمر را  بیهودگی ها                                                کُوش در این رَه، مکوشیدن جفاست
ثروت اندیشه را تو  پیشه  کن  که                                                پادشاه بی سواد  همچون  گِداست
ای برادر! علم را یک ویژگی ست                                               اهل دانش از حواشی ها  جُداست
ای برادر ! علم را هم آفتی ست                                                  گر  ندانی  علم و دانش  از خداست